६ भाद्र २०७१, शुक्रबार ०८:३९ बुधवार साप्ताहिक, नयाँबानेश्वर, काठमाण्डौं

कमल थापा निरंकुश मान्छे हो

राप्रपा, नेपालका केन्द्रीय सदस्य दिलविकास राजभण्डारीलाई अहिले सो पार्टीले साधारण सदस्यसमेत नरहने गरी कारबाही गरेको छ । गएको संविधानसभाको निर्वाचनताका सो पार्टीको केन्द्रीय कोषाध्यक्ष रहेका राजभण्डारी र अध्यक्ष कमल थापाबीच आर्थिक सवाललाई लिएर विवाद उत्पन्न हुन पुगेको थियो । पछिल्लो समय, राजभण्डारीले पार्टी भवन बनाउन दिएको जग्गामा घर बनिसकेको छ तर घर निर्माण गर्दा लागेको खर्च पार्टीले नबेहोरेसम्म घर पार्टीलाई हस्तान्तरण गर्ने मुडमा उनी देखिएका छन् । विवादको जड के हो त ? राजभण्डारीकै शब्दमा :
म राप्रपा, नेपालको निर्वाचित केन्द्रीय सदस्य र पूर्वकोषाध्यक्ष हुँ । तर, मलाई अहिले कारबाही गरेको नाटक रचिएको छ । पहिलो कुरा त, राप्रपा, नेपालका अध्यक्ष कमल थापा र मबीचको सम्बन्धमा कुनै कमी थिएन । म उहाँले भनेर नै पार्टीमा लागेको हुँ । ०६७ सालमा म उक्त पार्टीमा आबद्ध भएको हुँ । त्यसअघि भने म होटल तथा पर्यटन व्यवसायमा संलग्न थिएँ ।
म ०३२ सालदेखि नै नेपालको पर्यटन व्यवसायमा संलग्न छु । मेरो जीवनको चार दशक समयावधि पर्यटन क्षेत्रको विकासमा नै समर्पित भएको छ । सुरुमा मैले होटल मुस्ताङबाट होटल व्यवसाय आरम्भ गरेँ । ०३३ सालमा उक्त होटल आरम्भ गर्दा त्यो एकतारे होटल थियो । ०१७ सालमा नै धौलागिरि अञ्चलको बागलुङ बजारबाट उच्च शिक्षा अध्ययन गर्न काठमाडौं आएको हुँ । मैले त्रिचन्द्र क्याम्पसमा राजनीतिशास्त्र (अनर्स) लिएर अध्ययन थालेँ । त्यतिबेला म विद्यार्थी राजनीतिमा क्रियाशील थिएँ । तत्कालीन समयका मेरा साथीहरूमा कमल चित्रकार, शेरबहादुर देउवा, डा.रामशरण महत र अर्जुनरसिंह केसी आदि थिए । म उनीहरूसँगै विद्यार्थी राजनीतिमा क्रियाशील थिएँ ।
जब म पर्यटन व्यवसायमा लागेँ, राजनीतिक काममा निष्क्रिय हुन पुगेँ । र, आफ्नै व्यवसाय चम्काउनतिर लागेँ । जीवनमा धेरै उतार–चढाव आए । तर, ०६७ सालमा भने टुटेको राजनीतिक यात्रा पुन: जोड्ने विचार पलायो र म राप्रपा, नेपालमा आबद्ध भएँ । राजनीतिक जीवनका सिलसिलामा पार्टीलाई संगठित तुल्याउन र जनविश्वास आर्जन गर्नका निम्ति मैले तन, मन र धन सबै दिएँ । रगत र पसिना बगाएँ । गएको संविधानसभाको निर्वाचनमा राप्रपा, नेपालले २४ सिट प्राप्त गर्नुमा धेरै साथीहरूमध्ये मेरो पनि भूमिका रहन पुग्यो । यो पार्टीलाई अहिलेको बिन्दुसम्म ल्याइपुर्‍याउन मेरो पनि उत्तिकै भूमिका रहेको छ ।
विगतमा देशमा राजनीतिक उथलपुथलहरू भए । तर, राजनीतिक स्थिरता भने हुन सकेन । त्यही कारण, राजनीतिमा लागेर केही भूमिका निभाउन सकिन्छ कि भनेर म राजनीतिमा लागेको हुँ । राप्रपा, नेपालमा प्रवेश गर्नुअघि मैले कमल थापालाई एक प्रखर, निष्पक्ष, दूरदर्शी, राष्ट्रवादी र सबैको हृदयभित्र पस्न सक्ने नेता हो भन्ने ठानेको थिएँ । तर, समयक्रममा मैले उहाँमा धेरै नै कमजोरी पाएँ । उहाँ मुडी स्वभावको मानिस हुनुहुँदोरहेछ । तत्काल रिसाइहाल्ने बानी पनि रहेछ । आफ्ना घेराभित्रका व्यक्तिहरूको जायज र नाजायज कार्य छुट्याउन नसक्ने स्वभाव पनि रहेछ उहाँको । उहाँमा हरेक हिसाबले सामन्ती विचार रहेको पाएँ । एउटा नेतामा हुनुपर्ने गुण उहाँमा देखिनँ मैले । कार्यकर्ताहरूसित झर्किने, मनपरी बोल्ने र उस्तै परे हातै उठाएर पिट्ने उहाँको स्वभाव रहेछ । यति धेरै अवगुण हुँदाहुँदै पनि पार्टीको नेता र नेतृत्वको हिसाबले उहाँकै नेतृत्वमा अघि बढ्दै गयौं । तर, अहिलेको प्रजातान्त्रिक युगमा पनि पार्टीको विधान भने साह्रै नै निरंकुश खालको ल्याइयो । विधानमा अध्यक्षले ५० प्रतिशत मनोनीत गर्ने प्रावधान राखियो । त्यही बेलादेखि नै मैले यो पार्टी साह्रै नै निरंकुश रहेको महसुस गर्न बाध्य भएँ । र, कमल थापाको निरंकुश चरित्र सुधार्न र पार्टीलाई अघि बढाउनका निम्ति मसहित केही असन्तुष्ट साथीहरू मिलेर पार्टी शुद्धीकरण अभियानमा लाग्यौं । र, शुद्धीकरणको सम्पर्क कार्यालय अस्ति भदौ १ गते सुन्धारामा खोल्यौं । असन्तुष्ट पक्षका नेता पद्मसुन्दर लावतीले कार्यालय उद्घाटन गर्नुभयो ।
म पहिला केन्द्रीय सदस्य थिएँ । त्यसको ६ महिनापछि कोषाध्यक्ष भएँ । म गएको संविधानसभाको निर्वाचनताका कोषाध्यक्ष नै थिएँ । म कोषाध्यक्ष भए पनि नामको मात्र कोषाध्यक्ष थिएँ । तर, कोषको सबै काम भने अध्यक्ष र सुवेदी थरका एक जना मानिसले गर्दथे । पैसा कसरी र कहाँबाट आउँथ्यो र कहाँ जान्थ्यो भन्ने कुरा मलाई केही पनि थाहा हुँदैनथ्यो । पार्टीलाई आवश्यकता पर्दा ऋण गरेर ल्याउँथेँ र पार्टी सञ्चालनका लागि खर्च गर्थेँ । पार्टीलाई आवश्यकता पर्दा ऋण, धन जुटाइदिने काम मैले गरेँ । तर, पार्टीभित्रको खर्च पारदर्शी थिएन । त्यो पहिला पनि थिएन र अब पनि हुने छैन ।
पोहोर साल भदौको दोस्रो हप्ता पार्टीको दोस्रो विस्तारित बैठक वीरगञ्जमा भएको थियो । त्यतिबेला मैले पार्टीको भवन बनाउनका लागि मेरी श्रीमती शशीकला राजभण्डारीको स्मृतिमा सुकेधारास्थित आठ आना जग्गा दिएँ । मैले जग्गा दिएपछि विभिन्न नेता/कार्यकर्ताले भवन बनाउनका लागि रकम दिने आश्वासन दिए । त्यसरी, नेता/कार्यकर्ताले बोलेअनुसार ७२ लाख रुपियाँ उठ्नुपथ्र्यो । त्यसपछि मैले ६ महिनाभित्र पार्टीको भवन बनाउने कबुलसहित मंसिरबाट घर निर्माण गर्न थालेँ । तर, पार्टीले पैसा उठाउन पहल गरेन । मैले नै भवन बनाउन पहलकदमी गरेको हुँदा ऋण, धन गरेर घर निर्माण सम्पन्न गरेँ । अहिले भवन ६ हजार ५ सय स्वायर वर्गफुटमा तयार भएको छ । उक्त घरको अहिलेको मूल्य ३ करोड ५० लाख पर्दछ । तर, मैले २ करोड ६० लाखमा तयार गरेको हुँ । अहिले भवन विवाद उत्पन्न गराइएको छ । तर, त्यस्तो कुनै विवाद छैन । भवन निर्माण गर्दा लागेको खर्च जुन दिन मलाई पार्टीले दिन्छ, त्यही दिन म पार्टी वा कमल थापाको नाममा भवन पास गराउन तयार छु । तर, अहिलेसम्म पार्टीले पैसा दिने तत्परता देखाएको छैन र मैले पनि घर पास गरिदिने तत्परता देखाउन उचित भएन ।
अर्को कुरा, गएको संविधानसभाको निर्वाचनमा विभिन्न व्यक्ति र फाइनान्स कम्पनीहरूबाट ऋण लिएर मैले पार्टीलाई १ करोड ५३ लाख रुपियाँ जुटाइदिएको थिएँ । उक्त पैसा मलाई फिर्ता गर्ने जमर्को अध्यक्षले गर्नु भएन । किनभने, पार्टीले करिब १२ करोड कमायो भन्ने थाहा पाएँ । आफूले ऋण गरेर पार्टीलाई दिएको पैसा अध्यक्षकहाँ माग्न जाँदा उहाँ ‘म्याड’ हुनुभयो । र, मलाई ‘तपाई बाहिर जानोस्’ भनेर भन्नुभयो । त्यही दिनबाट मैले पार्टी र अध्यक्ष कमल थापासित सँगै नबस्ने आत्मनिर्णय गरेँ । तर, खुसीको कुरा के छ भने, अहिले त्यो भवनमा मेरी श्रीमतीको आत्मा घुमिरहेको छ र उहाँलाई दैवले दिने र पितृले हर्ने उखान प्रयोग हुनेछ ।
अन्त्यमा, पार्टीका नेता/कार्यकर्तालाई म धोका दिन्न । पार्टी फुटाउनतिर लागेको पनि होइन । विभिन्न कमीकमजोरीलाई सुधार्ने उद्देश्य राखेर पार्टी शुद्धीकरण कार्यालय खोलिएको हो । अब नेता/कार्यकर्ता सबैलाई सुधारेर पार्टीलाई अगाडि लैजाने हाम्रो उद्देश्य रहेको छ ।